uprzedmiotawiać || uprzedmiotowiać

uprzedmiotawiać || uprzedmiotowiać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, uprzedmiotawiać || uprzedmiotowiaćam, uprzedmiotawiać || uprzedmiotowiaća, uprzedmiotawiać || uprzedmiotowiaćają, uprzedmiotawiać || uprzedmiotowiaćany {{/stl_8}}– uprzedmiotowić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, uprzedmiotawiać || uprzedmiotowiaćwię, uprzedmiotawiać || uprzedmiotowiaćwi, uprzedmiotawiać || uprzedmiotowiaćtów, uprzedmiotawiać || uprzedmiotowiaćwiony {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'nadawać czemuś realny kształt, czynić przedmiotowym; obiektywizować' Uprzedmiotowione formy pracy, nauczania. {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'pozbawiać podmiotowości, redukować do rzędu przedmiotu, środka do osiągnięcia celu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Uprzedmiotowić społeczeństwo. Zostać uprzedmiotowionym. Uprzedmiotowiać uczniów. {{/stl_10}}